Dynfari - Eilífð dalszöveg

Dáleidd, sál svikin
tunglið sem glæta
við náttsvalans enda

Ljósþrá, hún glötuð
og hjálparþurfi
í stillu veðri bíður

Allt líf, augnablik
í óendanleikanum
eilífðin þér gleymir

Tilgang, snauð voru
í söndum tímans týnd
ráfuðu sem skugginn