Hovudlausn
Sverd skrall med glam mot skjoldetram,
kongen gjekk ram i kampen fram
Der hoyrdest då hær-dunder gå,
og Blodfaums å som bruste på
Dei stod ei ville; i stridsleik gilde,
kongens skarar; kvike karar
På flate strand rann blod i sand
Kring faner roper folkehopar
Sverd dei smelte, mot dem skrelte
Beit sårodden; de er sverdodden
For frostekelde jarn har falle
Guitar gilde; i gnyen ville
Eine eg slåst mot åtte
Mot elleve to gonger
mat eg ulven etla
Karar blødde der kongen trødde
Sverds skrall sunder i skjolde-dunder
Kongssverd vart raudt,
for ramn var ei audt
Spjut blodut sviv; spring etter liv |
